Mijn zoon is jarig en dan barst het los bij ons thuis. Wij vinden dat je het leven moet vieren en dus zeker als je jarig bent. Laat staan dat het je kind is. Speciaal fenomeen in die feestweek -want met een dag komen we er niet meer- is de traktatie op school.
Al dagen van te voren wordt gegoogled, worden kookboeken gelezen, getelefoneerd met vriendinnenmoeders, gesproken met de bakker en toch komt het allemaal weer aan op die laatste nacht voor de beruchte trakteerdag in de klas. Moeder staat tot minstens 01:00 de finishing touch aan te brengen en dan zijn ze er weer : giraffe-wc-rollen met muizentraparmen en -benen, pirateneierkoeken met ooglappen van drop en dit jaar drollenkoekjes -of koekjesdrollen- met oogjes.
Mijn interesse en werk gaat over menselijk gedrag en ik observeerde deze week de volgende theorie bij elkaar: aan de ene kant van het moederspectrum heb je de zogenaamde mandarijnenmoeders. Gewoon normaal doen, cadeautje in de ochtend, zakje mandarijnen mee om te delen en klaar. Aan de andere kant staan de moeders met creaties die het bij Masterchef of menig cupcakekampioenschap ver zouden schoppen.
Ik constateer dat er geen tussenvorm is, of je verwaarloost je kind, maakt van de traktatie een eigen challenge en bent dagen onaanspreekbaar, of je bent gewoon zorgzaam, doet wat belangrijk is, zoals rust, regelmaat en ritme en geeft een zakje mandarijnen mee.
Interessant is wel dat beide uitersten af en toe naar de andere kant willen bewegen. De mandarijnenmoeder ziet namelijk al die creaties op school en wil ook wel eens scoren. Meestal wordt het niets, de gebakken autokoekjes zakken in of verbranden, de cowboys van kokosbrood smaken naar lijm of de fruitspiesjes zijn ’s nachts bruin en zacht geworden en laten los. …Niet proberen dus, moeder !
Er is niets mis met je rust, regelmaat en ritme. Ook de masterchefmoeders willen het wel eens anders. Het wordt dan ‘lekker gewoon even een keertje eenvoudig doen’. De mandarijnen worden gekocht, maar krijgen dan de avond voor de traktatiedag wel oogjes. En 2 voetjes. En van wat dropveter heb je natuurlijk ook zo een bosje haar gemaakt. Is de Albert Heijn nog open ? …Probeer het maar niet, moeder, eenvoudig doen is niet jouw ding.
Voor alle moeders: als je het toch niet laten kunt om eens over te steken naar de andere kant van het spectrum, zie het dan als een experiment. Ik geloof überhaupt in die oefening. Regelmatig verken ik in mijn trainingen bewust de andere kant. Het is zeer voedend om oneigenlijk gedrag maximaal uit te vergroten. Samen met mijn klanten doe ik dat sinds begin dit jaar in mijn eigen theater aan de derde Walstraat in Nijmegen. En waar kan je beter spelen, ervaren, oefenen en vooral eens goed vieren wie je werkelijk bent. In iedere geval kun je dan nog eens lachen.
Jeroen de Blij
Trainer/acteur/theaterhouder